De afgebroken zuil verwijst naar het te vroeg opgehouden leven van Hélin, de oudste zoon van baron Etienne. Op de zuil liggen steentjes, dit is een Joodse traditie waarmee men aangeeft een graf te hebben bezocht. In de stenen halfronde bank aan de andere zijde van de tuin is een inscriptie te lezen over de bloeiende rozen die getuigen van de liefde voor Hélin. 

Loop langs de afgebroken zuil onder de berceau het wandelpad op dat het dichtst bij het kasteel ligt.

VOLGENDE PUNT ▶

Voor de liefhebber de vertaling van het gedicht van Hélène dat op de zuil staat:

De schoonheid van onze zoon
was een verrukking.
Het graf zou hem echter verzwelgen.
Er bestaat in de tuin des levens
geen hoge ciprès die uiteindelijk
niet ontworteld wordt door
de wind van de dood en
het verbaast me niet meer
dat er zoveel rozen op aarde zijn,
omdat zo vele jonge mensen
met rozerode wangen
er voor eeuwig in slapen.