De tennisbaan is een idee van Hélin van Zuylen, de zoon van Etienne van Zuylen van Nijevelt en Hélène de Rotschild. Tijdens zijn laatste bezoek, op 9 en 10 december 1912, aan Kasteel de Haar heeft hij de plannen voor de tennisbaan besproken met zijn vader. Hélin is op 18 december 1912 verongelukt terwijl hij met vrienden op weg was van Brussel naar Kasteel de Haar. Hij zou hier de kerstdagen doorbrengen. Langs de Antwerpsesteenweg raakte hij met zijn Dion-Bouton van de weg. De vier inzittenden werden uit de wagen geslingerd. De 24-jarige Hélin stierf ter plaatse.
Vlak na het Tennishuisje neemt u het pad naar rechts, richting de Kruisvijver. Bij de Kruisvijver slaat u links af en loopt u tot aan het uiterste punt, het meest ver weg van het kasteel.
De dood van hun zoon Hélin heeft diepe sporen nagelaten in het gezin Van Zuylen van Nijevelt. Met name zijn moeder Hélène zocht naar manieren om uiting te geven aan haar verdriet. Behalve de afgebroken zuil onder de loofgang, en de plaquette in de rozentuin, zijn na zijn dood de tennisbaan en het bijbehorende tennishuisje aangelegd.